Zero

[współpracareklamowa] Egzemplarz gry otrzymaliśmy bezzwrotnie od wydawnictwa Muduko, za co bardzo dziękujemy! Wydawca nie ma wpływu na treść recenzji.

TEMATYKA

Cyfry i kolory? Typowy Reiner Knizia! Nie mówię, że to źle, a jedynie stwierdzam fakt.

Krótka, przejrzysta, wyczerpująca.

Każdy gracz dobiera 9 kart na rękę, a na stole kładziemy 5 odkrytych. W swoim ruchu wymieniam jedną kartę z ręki z jedną z kart leżących na stole. Ewentualnie mogę spasować. I to tyle! No jeszcze wypadałoby wiedzieć skąd się punkty biorą. Po drugim spasowaniu (nieważne czy spasuje dwa razy ta sama osoba, czy dwie różne) każdy ma po jednym ostatnim ruchu i runda się kończy. Pokazujemy co mamy na rękach i punktujemy. Punkty są niekorzystne, kto zdobędzie najmniej wygrywa. Każda cyfra daje tyle punktów, jaką ma wartość, ale jeśli się powtarza, to liczymy tylko raz – kolejnych nie dodajemy. Jedna siódemka da 7 pkt, ale trzy siódemki również 7. To nie koniec, jeśli jakaś liczba albo jakiś kolor powtórzy mi się 5-krotnie (lub jeszcze więcej), to za cały taki zestaw otrzymam okrągłe zero (czyli optymalnie). Kart mamy na ręce 9, co sprawia, że nie da się zrobić jednego zestawu z 9 kart, bo w każdym kolorze kart jest 8, a kolorów jest 7, ale za to można zrobić 2 zestawy po 5 kart w taki sposób, że jedna karta będzie wspólna dla obu zestawów – co poskutkuje idealnym wynikiem: zero (jeśli ktoś zbierze zero, to dodatkowo nie musi czekać do końca rundy, tylko natychmiast ją kończy). 

Wyjaśniłem Wam 100% zasad. Zazwyczaj w recenzji nie ma na to miejsca, ale jak sami widzicie, zasad jest tak mało, że aż nie miałem czego omijać. Prostota ta nie jest zresztą zaskakująca, ponieważ właśnie z tego słynie autor tej gry – Reiner Knizia – projektant 686 gier (stan na 04.04.2023).

A jak to się sprawdza w praktyce? Zero stawia przed nami naprawdę ciekawe wybory, co odrzucić, co dobrać, czy zbierać do zestawu, który nie wiem czy dam radę dokończyć? Gracz po mojej prawej dobrał 6, które mi również pasują, czy powinienem walczyć z nim o szóstki, czy korzystniej będzie odpuścić i skupić się na innych zestawach. Całkiem sporo (jak na grę tych rozmiarów) kombinowania, a do tego naprawdę jest satysfakcja, kiedy z sukcesem uda się zebrać zerowy set i zaskoczyć przeciwników natychmiastowym zakończeniem.

W teorii należy grać tyle rund, ile osób bierze udział w rozgrywce. W takiej sytuacji rozgrywka 3/4/5 osobowa zajmie odpowiednio około 15/25/35 minut. Aczkolwiek ja nie widzę powodu, żeby grać więcej niż 3 rundy, uważam, że 3 rozdania są optymalne, potem różnice punktowe są zbyt duże i gracze, którym poszło gorzej mają małą motywację do starania się o zwycięstwo. Autor zapewne uznał, że tak będzie uczciwie, bo dzięki temu każdy z graczy będzie mógł raz być tym rozpoczynającym, ale w mojej opinii korzyść z rozpoczynania jest zbyt mało istotna, aby się nią przejmować.

Pudełko porządne, karty przeciętne, ale gra super tania, bo już za kilkanaście złotych, więc stosunek ceny do jakości nadal bardzo na plus.

Jak bym robił zestawienie najlepszych gier poniżej 20 złotych, to Zero wygrało by w cuglach. W 2023 roku taka cena sprawia wrażenie nierealnej lub wydobytej z odmętów przeszłości. Zero nie jest grą wybitną, ale wystarczająco przyjemną i ciekawą, abym polecił każdemu – warto spróbować. 

/Bartek