To nadal te same, świetne i genialne w swojej prostocie Zamki Burgundii, gdzie pod przykrywką prostych akcji połączonych z lekką losowością kryje się spora głębia i decyzyjność. Każdy położony kafel na planszy nam coś zapewnia, trzeba planować swoje ruchy, trzeba się dostosowywać do sytuacji na planszy i do wyników kości. Ta gra to często wyścig po wzięcie najlepszych kafli i podkradanie heksów innym graczom tylko po to, by im nie zapewniły punktów. To szalenie wciągająca i dobra gra, w którą zagramy w godzinkę, półtorej i będziemy mieli ochotę na kolejną partyjkę. I to bez znaczenia, czy gram we dwójkę, czy więcej osób. Mnogość plansz księstw, dodatkowych modułów sprawia również, że regrywalności tu tona. Edycja Specjalna podbija w moim przypadku mocno odczucia z rozgrywki ze względu na to, jak pięknie wygląda na stole i jak przyjemne jest to wydanie w użytkowaniu. Akrylowe żetony i heksy są irracjonalnie przyjemne w obcowaniu, trójwymiarowe zamki potraktowane sundropem świetnie wybijają się na tle płaskich kafelków, metalowe monety cudownie brzęczą, gdy je odrzucamy… Nie będę ukrywać, że sięgnąłem po Edycję Specjalną tylko ze względu na walory wizualne. Nowe rozszerzenie czy automa są bardzo miłymi dodatkami. Super, że wydawca pokusił się o cztery kopie każdej planszy, by zapewnić symetryczną rozgrywkę przy każdym ustawieniu, ale nawet gdyby ich nie było, to bym skusił się na wydanie od Awaken Realms. Zamki Burgundii zawsze były grą niezwykle brzydką i w moim odczuciu należało im się nowe wydanie. Ja zakupu nie żałuję, jestem zakochany w tym wydaniu i dzięki niemu sięgam po Zamki znacznie częściej niż wcześniej. ~ Kryspin