Karty którymi duch może się posługiwać są podobne wizualnie do kart z gry Dixit, dzieje się na nich wszystko, dlatego inni mogą zrozumieć opacznie to co chciałeś im przekazać. Gra wizualnie świetnie wprowadza graczy w ponury, tajemniczy klimat całego śledztwa. Karty miejsc, przedmiotów, postaci mają w sobie wiele elementów, które każdemu śledczemu jak i duchowi mogą się kojarzyć inaczej. Świetna gra aby sprawdzić czy ty i twoi znajomi macie podobny tok myślenia czy skojarzenia. Czy uważasz że myślicie tak samo, bądź chociaż podobnie? My dosyć często sięgamy po ten tytuł i wchodzimy w klimat tajemniczego domu ze znajomymi. Dużym plusem według nas są różne poziomy trudności oraz wariant dla dwóch graczy. Gra jest świetna na imprezy jak i spotkania z rodziną.

Dla mnie to jakaś przeklęta gra... Co w nią graliśmy to kończyłem z takim bólem głowy jakby ten duch z tytułowego Domostwa próbował mi się do niej wedrzeć. Serio. KAŻDA partia kończyła się tak samo, że musiałem lecieć do kuchni w poszukiwaniu czegokolwiek zawierającego ibuprofen;). Ja naprawdę nie żartuję;)... Co do samej gry to jest to jeden z pierwszych tytułów jaki wylądował na naszej półce po wejściu w planszówkowy świat. Miał być Dixit na sterydach (w Dixita graliśmy już dużo wcześniej i mega nam podszedł), a Tajemnicze Domostwo okazało się przerostem formy nad treścią. Dość długi setup jak na taką grę. Dosyć upierdliwy na dodatek (bynajmniej dla mnie). Sama gra też jakaś mało angażująca, strasznie powolna. Za każdym razem wiało nudą i monotonią. Bardzo, bardzo, bardzo nam to nie podeszło. Nikt z nas nigdy nie miał specjalnej ochoty w Domostwo grać. Z czystym sumieniem puściłem dalej w świat.