Rakieta to gra z nietypową mechaniką pozyskiwania i wymiany jednych surowców na drugie, a wszystko po to by zbudować jak najlepiej punktowaną rakietę i wygrać wyścig z innymi graczami. Choć na pierwszy rzut oka może się wydawać, że jest to skomplikowana gra, to jednak dość czytelna instrukcja pozwala szybko zacząć rozgrywkę, która jest prosta, choć wymaga od nas zmysłu strategicznego myślenia w przód. W dwie osoby gra się szybko i sprawnie, ale przy większej ilości graczy naprawdę czuć zaciętą rywalizację w realizacji celów i zdobywania poszczególnych części rakiet, które szybko się kończą. Wersja zaawansowana dodaje jeszcze więcej pieprzu, przez zmienne punktowanie, dlatego radziłabym zasiadać do niej po dobrze ogranej podstawce. Jakościowo gra jest wykonana naprawdę dobrze, choć mogłabym się przyczepić do kartonowych pudełek na żetony i karty. Wolałabym, gdyby były wykonane z plastiku tak jak tacki na części rakiety, które nie tylko są częścią insertu, ale wykorzystuje się je podczas gry. Fajnie było by też, gdyby tacki miały plastikowe przykrywki, bowiem przy transporcie pozostaje luz w pudełku i elementy rakiety przemieszczają się po pudełku. Ilustracje są klimatyczne, ale to w końcu efekt pracy P. Sokołowskiego. Trzeba zaznaczyć jednak, że gra zajmuje troche miejsca na stole. Polecam grę również do wykorzystania w bibliotekach i świetlicach szkolnych.

Bardzo przyjemna, niewymagająca gra do grania rodzinnego, gdzie zbieramy złom i konstruujemy z niego takie części, by wypełniać karty celów dające nam punkty. Ostatecznym jednak celem jest zbudowanie rakiety, a ten, kto pierwszy tego dokona zyska przewagę nad innymi. Wykonanie jest super, elementy rakiety łączą się w puzzle, a bardzo dobrze przemyślany insert sprawia, że rozłożenie elementów zajmuje chwilę.