Pojedynek Superbohaterów DC: Kryzys

Czasy barwnej beztroski już się skończyły. Wkraczamy w erę Snyderverse. Posępnieje nam paleta kolorów. Każdy dostaje tragiczne backstory. Najlepsze karty zagrywamy wyłącznie w slo-mo. Kryzys. Batman dowiaduje się, że był adoptowany. Superman jest uczulony na gluten. Flash wszędzie się spóźnia. Aquaman utopił w bitcoinach. Wonder Woman jest w trakcie trzeciego rozwodu. Nie ma lekko. Talia główna ma teraz 100 kart i nieubłaganie odlicza czas do porażki. Kiedy ją wyczerpiemy, zanim pobijemy ostatniego superłotra, to przegraliśmy. Taki karciany Doomsday Clock. Po turze gracza na rynek trafia jedna karta. Tik-tak. Nowe czasy wymagają nowych superłotrów. Wykładamy stos kryzysowych superzłoczyńców w ilości odpowiedniej do liczby graczy i dodajemy kryzysy. Kombo negatywnych efektów jednych i drugich potrafi być upierdliwe. Nowi źli są gorsi od starych, a pokonanie kryzysu często wymaga kolektywnego odrzucania właściwych kart. W dobie kryzysu nie bierze się jeńców. Nie kupujemy już łotrów z ryneczku, tylko ich niszczymy. Żeby uporać się z kryzysem, trzeba usunąć pomniejszych łotrów z rynku. Jest trudniej i fajniej. Życie superbohatera w kryzysie jest niełatwe ale ciekawe. Pokonało nas wyjątkowo upierdliwe kombo kryzysu i łotra. Awatar Zgnilizny atakuje dorzucając dwie karty słabości, a żeby nas dosłownie pogrążyć karta kryzysu Alkantyda atakuje spowodowała, że ten atak działał co turę, dopóki był na rynku. I bach, ręka zapchana już na starcie. Łatwo epicko poleć w tym dodatku, ale superbohater musi stawiać czoła wyzwaniom.