Ostoja to miła, lekka i przyjemna gra rodzinna. Abstrakt, jakich na rynku wiele. Nawet mechanizmy ma zaciągnięte z Azula i Kaskadii. Coś zaciągnięte z jednej gry, coś innego z drugiej, ale jest to dobrze połączone i tworzy spójną całość. Grało się bardzo dobrze, jest trochę rozkminki, jest też trochę losowości. Ogromny plus za oprawę graficzną, bo jest ona oryginalna i prześliczna. Rozgrywka jest też bardzo krótka i mając do wyboru w 20 minut zagrać w Akropolis czy Ostoję, wybiorę Ostoję. Ocena po 2 partii w 3 i 4 osoby. Czas gry = 27 min.

Jestem pozytywnie zaskoczona, jaką przyjemność sprawia ta gra w trakcie rozgrywki. W pierwszej chwili skojarzyła mi się trochę z Azulem oraz Kaskadią. Podczas naszej tury wybieramy jeden z dostępnych zestawów składających się z trzech płytek i układamy je na naszej planszetce. Płytki możemy umieścić na pustym polu lub na innej płytce, co pozwala nam tworzyć drzewa, budynki lub góry. Rozgrywka nie jest banalna, dzięki kartom zwierząt z celami, które sprawiają, że musimy bardziej kombinować, które płytki wybrać i jak je najlepiej umieścić. Gdy uda nam się spełnić warunek z tych kart, stawiamy kosteczkę na odpowiedniej płytce, aby zaznaczyć, że została już wykorzystana do zrealizowania tego celu. Karty zwierząt pozwalają na kilkukrotne spełnienie tego samego celu. Im więcej razy uda nam się go zrealizować, tym więcej punktów zdobędziemy za daną kartę zwierząt. Gra nie tylko wymaga od nas nieco móżdżenia, żeby sensownie dopasować poszczególne rodzaje płytek do siebie, a przy okazji wypełnić cele z kart zwierząt, ale także zachwyca swoim pięknym wykonaniem, co sprawia, że chce się do niej wracać.

Gra mnie pozytywnie zaskoczyła, bo za całkiem niewielką kwotę dostajemy bardzo ładnie wykonaną grę: kryształki, drewniane (lub świetnie imitujące drewno) znaczniki, karty z ładnymi (trochę bajkowymi) ilustracjami zwierząt, tekturowe planszetki i płócienny woreczek bez problemu mieszczący wszystkie elementy, które losujemy w trakcie rozgrywki. Instrukcja przyjazna - czytasz i od razu grasz. A gra się świetnie! Trzeba nieźle pokombinować, żeby zdobyć jak najwięcej punktów sensownie łącząc elementy krajobrazu i dobrane karty zwierząt. Duża regrywalność. Wydawca mógłby uzupełnić karty zwierząt o ich nazwy, bo chociaż większość zwierząt jest rozpoznawalna, dodałoby to grze walor edukacyjny, tym bardziej, że karty zwierząt fajnie pokazują jakie elementy środowiska naturalnego dane zwierzątko lubi.

Sympatyczna, świetnie wykonana. Podoba mi się możliwość stopniowania poziomu trudności plus motyw zwierząt i ładne ilustracje stanowią atrakcyjny punkt zaczepienia aby zachęcić do gry moja 6 letnia córkę :) trochę przypomina mi azula, na ten moment mi ostoja podeszła jednak bardziej. No i należy wspomnieć, że solo też się dobrze gra plus na bgg jest dodatkowy tryb, niby jeszcze ciekawszy, do sprawdzenia.