Gra bardzo przyjemna, instrukcja obszerna, ale po 1-2 rozgrywkach zasady stają się bardzo oczywiste i intuicyjne. Ładnie wykonane figurki! Ładna szata graficzna. Gra trzyma w napięciu, podbija atmosferę idealną dozą negatywnej interakcji. Jedyną rzeczą, która mnie zawiodła to dołaczony kompendium zasad, którego indeksowanie jest niepoprawne, przez co sprawdzenie zasady zajmuje więcej niż zakłada sens tego kompendium. Ale jest to drobna rzecz, po kilku grach i tak zasady wchodzą w krew.

Co do tej gry mam mieszane uczucia. Zaczynając od warstwy klimatycznej, która tutaj akurat trzyma wysoki poziom. Fajne ilustracje, potwory, no czuć ducha Cthulhu. Mechanicznie gra też jest prosta, wykonujemy akcje w pomieszczeniach statku i dążymy do spełnienia określonych warunków. Jendakże... problem pojawia się, gdy umiejętnośc danego bohatera daje duży protip w danym pomieszczeniu. Prawie pewne jest, że większość gry jak i nie całą, spędzimy w tym pomieszczeniu, bo szkoda sobie utrudniać i tracić te korzyści, a jak tego się nie zrobi, to zaraz mogą wyjśc podejrzenia. Do tego były stwierdzenia, że przez całą grę nie czuło się, że coś się robi, tylko to bardziej sama gra się toczyła. Coś w tym jest. Jednakże były rozgrywki, że gra potrafiła być emocjonująca. Ja pamiętam, że przez całą grę prawie ciągle robiłem to samo, mimo, że byłem ukrytym złym i na sam koniec w decydującym momencie, gdy wszystko zależało ode mnie ukazałem swoja nautrę hehe, ale czy warto czekać prawie całą grę na ten moment, no nie wiem. Nie jest źle, ale mogło być lepiej :).

Odmęty Grozy to doskonała reimplementacja klasycznej mechaniki ukrytych tożsamości i zdrady, znanej z Battlestar Galactica, osadzona w klimacie lovecraftowskiego horroru. Gracze wcielają się w pasażerów i załogę transatlantyku zmierzającego do Ameryki. Początkowo rejs przebiega spokojnie, ale wszystko zmienia się, gdy na pokładzie pojawiają się potwory z głębin. Współpraca zdaje się być kluczem do przetrwania, ale dwukrotne losowanie kart tożsamości może ujawnić, że nie każdy jest po tej samej stronie. Zdrada może nadejść w najmniej oczekiwanym momencie, burząc plany graczy. Mechanika gry opiera się na rozwiązywaniu wyzwań losowanych z talii Mitów, przy czym każdy z graczy dodaje karty umiejętności do wspólnej puli. Jednakże, dodanie kart chaosu sprawia, że nigdy nie wiadomo, kto tak naprawdę sabotuje wysiłki drużyny. Nieudane wyzwania mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak utrata pasażerów, żywności czy uszkodzenie statku. Kulminacją horroru są pojawiające się na planszy postacie takie jak Matka Hydra czy Ojciec Dagon, których obecność dodatkowo komplikuje sytuację. Ludzie wygrają, jeśli dopłyną do portu, zaś potwory triumfują, gdy statek nie będzie w stanie kontynuować podróży. ~ Bartek