🕌 Marrakesh – czyli Stefan Feld rzuca kostkami, a my liczymy każdy ruch Marrakesh to nie jest gra, w której biegasz po suku i targujesz się o przyprawy. To gra, w której Stefan Feld mówi: „Masz 12 kostek. I powodzenia w udowodnieniu, że jesteś sprytniejszy od reszty przy stole.” Każda runda to wybór akcji, które są jak zakupy na bazarze – wszyscy chcą tego samego, a kto pierwszy, ten lepszy. Brzmi spokojnie? A potem okazuje się, że ktoś właśnie zajął Ci akcję, na którą liczyłeś od 10 minut i musisz improwizować jak kuglarz na pustynnym festiwalu. To Feld w najlepszej formie: elegancki, przemyślany i wkurzająco wymagający.

Marrakesh wziął mnie z zaskoczenia. W grach euro szukam zawsze czterech rzeczy: - dobrego spasowania tematu z mechanikami - chociaż trochę odczuwalnego klimatu - przynajmniej w miarę dobrego wyglądu - czystej przyjemności płynącej z rozgrywki No i Marrakesh spełnia wszystkie cztery wymogi! Gra tematycznie jest zaprojektowana świetnie. Da się wyczuć w niej klimat i wszystko co robimy ma tutaj sens. Do tego naprawdę ta gra jest niesamowicie przyjemna - rozgrywka podzielona na trzy rundy, z czego w każdej mamy po 4 tury, wypełniona jest czystą radością z grania. Zarządzanie swoimi asystentami, zasobami, wybieranie cylindrów i wrzucanie ich do wieży, ulepszanie naszych umiejek. Wszystko tutaj gra i cieszy :) Naprawdę genialny euras!