Lumicora

Taki kafelkowiec 3D, ciut trudniejszy w zasadach od typowych przedstawicieli tego gatunku (np. Aqua, Akropolis), ale wciąż nie przesadnie trudny. Pojawia się kilka ciekawych mechanik dodających ciekawe zależności do rozgrywki. Gramy przez 10 rund. Każdy ma 4 kafelki (wyglądające jak połączenie dwóch kół - na każdym kafelku jest liczba od 1 do 6 a na niektórych dodatkowo morskie zwierzę). Jest też wspólny rynek (zwany atolem). W swojej turze 1 z kafelków należy odłożyć na rynek i można wykonać 1 z 3 akcji: dobrać tyle żetonów wapieni ile wskazuje liczba na odłożonym kafelku; dobrać z rynku od 1 do 3 kafelków w innym kolorze niż ten odłożony; dobrać ze swoich zasobów 1 kafelek. Następnie kafelek trzeba umieścić na swojej planszetce. Jeśli umieszczamy kafelek na 1 poziomie, to musi się on stykać z innym tak by pasowały kolory (jeśli nie jest to możliwe, wówczas można na 1 poziomie położyć kafelek w innym kolorze). Jeśli kładziemy kafelek na polu oznaczonym jako woda, musimy wydać żetony wapieni (tyle ile pól wody przysłaniamy). Kolejne warstwy układamy tak, by albo kafelki stykały się kolorami albo co najmniej pół kafelka leżało na innym kafelku tego samego koloru. Nie wolno kłaść kafelka w całości na 1 kafelku na niższej warstwie (zawsze trzeba zahaczać o 2). Po dobraniu kafelków z rynku zawsze trzeba uzupełnić go do 4 kafelków (jeśli jest ich mniej). Kiedy wszyscy skończą kłaść kafelki rozpoczyna się druga faza rundy: punktowanie. To wtedy uzupełniamy swoje zasoby losując kafelki by znów mieć ich 4. Możemy też uruchomić punktację jednego z 4 kolorów. Punktowanie każdego koloru można wykonać tylko 1 raz w grze (w 10 rund). Jeśli wykonamy punktowanie to: dostaniemy punkty równe sumie najniższych wartości liczb na kafelkach danego koloru widocznych na poszczególnych poziomach; liczbę wapieni (nie można ich mieć więcej niż 10) zależną od numeru rundy a także odwrócimy specjalny znacznik, który pozwoli nam w przyszłości wykonać dodatkową akcję na początku którejś z kolejnych rund (polegającą na wymianie swoich kafelków albo kafelków z rynku). Dodatkowo ostatnia osoba, która uruchamia punktację przejmuje znacznik pierwszego gracza (jeśli nikt nie uruchomi punktacji znacznik punktacji pozostaje u bieżącego gracza). No i przesuwamy żółwika na torze rund. Na koniec gry będziemy punktować: widoczne zwięrzątka (jest wariant prostszy zależny tylko od liczby zwierzątek danego typu lub trudniejszy - zależny od ich układu) oraz przewagi kolorów obszarów (czyli liczby widocznych pól w danym kolorze). Dodatkowo jeśli nie wykorzystamy wapieni zapewnią nam one po 1 pkt. A jeśli nie wykorzystamy odkrytych znaczników punktacji to każdy da nam 2 pkt. Gra jest ładna i estetycznie wykonana. Ale jest to kolejny abstrakt podobny do wielu innych takich abstraktów. Jak ktoś lubi - to spróbuje. Jak ktoś nie jest fanem abstraktów (lub Kaskadia mu wystarcza w tej kategorii gier) - niech omija.