Krwawa Oberża

Gra ze specyficzną szatą graficzną - albo się ją uwielbia, albo nienawidzi. Ja należę do tych pierwszych. Gra jest walką z wiecznie za małą liczbą ruchów, przez co poziom trudności rośnie gdy ma już się świadomość jakie karty mogą się pojawić. Dla jednych może być to frustrujące, z drugiej strony nadaje to rozgrywce bardzo specyficzny klimat. Przez to wszystko gra została przeze mnie zakupiona i dumnie gości wśród mojej kolekcji. Często wykorzystuję do gry z ludźmi średnio planszówkowymi, ale lubiącymi wyzwania. Bardzo satysfakcjonujące jest wyciąganie dodatkowych ruchów z dobrze zakupionych kart. Bardzo dobrze wyważona jest również interakcja pomiędzy graczami - nie ma jej dużo, ale tytuł wyczerpuje ją w swojej tematyce bardzo dobrze.