Ogromne rozczarowanie (pierwsza wersja gry) . Duże ładne pudełko a w środku wieje wiatr. Mamy zwykłą planszę, czarnobiałą instrukcję, na której obrazek nie pasuje do planszy, 4 pionki,zwykłe pionki a nie zwierzątka jak w filmie, jedna figurka nosorożca którą stawiamy czasem na planszy, jedna kostka do gry ( serio, jedna zamiast dwóch), dekoder do kart z czerwonym plastikiem (zabrakło zielonego?), karty zagrożeń i kostki ratunku no i klepsydra żeby były jakieś emocje. Gra polega na rzucaniu kośćmi. I już. Nie szukajcie więcej. Dla dwóch osób porażka, 15 minut i po grze. Zero zabawy, zero emocji. Może dla 5 latków, ale same nie przeczytają kart, bo słabo widać tekst, a i symbol też nie wyraźny. Teksty bez rymu, chyba tłumaczone w kiepskim translatorze. W tej grze nie ma nic. Oko przykuwa pudełko, można się nieźle przejechać jako fan filmu. W grze rzucamy kością, przesuwam pionek i w zależności od pola utykamy przed nosorożcem, czekamy na wyrzucenie 5 lub 8, lub ciągniemy kartę niebezpieczeństw. Kartę odczytujemy i teraz współgracze szybko rzucają kośćmi aż wyrzucą symbol z karty zanim przesypie się piasek w klepsydrze, ach te emocje. I tak w kółko. Nuda nuda nuda.

Tragedia. Ja sobie zdawałem sprawę, że to nie będzie nic wybitnego i raczej totalny odmóżdżacz ale mój dzieciak (który nomen omen gra z nami we wszystkie duuuuuuuużo bardziej wymagające tytuły) był mega zniesmaczony i znudzony. Gra dla nikogo w sumie w moim odczuciu. Ewentualnie dla bardzo pijanej ekipy facetów;D. Nie wiem czy grałem w gorszy tytuł. Chińczyk i karciana wojna są chyba bardziej wymagające... Tak szybko jak się pojawiła, tak szybko poszła na sprzedaż.