Ech, niestety gra dość średnia, jeżeli nie słaba. Pierwsze skojarzenia miałem oczywiście z Aeons Endem, którego bardzo lubię (koop, karcianka, walczymy z oponentem - Nemesis, który ma swój deck), ale nas, dwóch mocno zaawansowanych graczy zatrzymała... kilku stronicowa instrukcja (sic!). Czytalem ją ze trzy razy, bo nie mogłem do końca zrozumieć, o co autorowi chodzi. Jak już przebrnęliśmy przez instrukcję i zaczęliśmy grać, okazało się, że mechaniki są w naszym odczuciu wrzucone na siłę, niektóre wydały nam się zbędne i strasznie się męczyliśmy. Nie sięgnęliśmy już po ten tytuł kolejny raz. Na plus komediowy klimat Wędrowycza.

Gra jest okej ale mam problem z jej balansem. Mam wrażenie, że testowano ją głównie na 4 osoby i o ile w grze 4 osobowej rzeczywiście od pewnego momentu chcemy się pozbywać 'duszków' tak w 2 osoby nie chcemy zagrywać kart z akcjami egzorcyzmów (bo nie wyjdzie nam odpowiednia ilość popleczników aby dobrać się do głównego przeciwnika). Po grze za 40PLNów nikt nie spodziewał się cudów ale po co las krzyży i remiza, która nie ma alternatywnej wersji? (nie liczą strony A/B bo one zmieniają tylko nieco poziom trudności). To wygląda nieco jak gra MVP którą wydano żeby sprawdzić jak dobrze przyjmie się ten system - który sam w sobie daje sporo frajdy.

Jakub Wędrowniczy: Dziki Samogon to gra kooperacyjna z dość komediowym klimatem popijawki i bitki. Grę można rozegrać w wariancie solo co jest na plus, a wariant kooperacyjny gdzie kazda postać ma indywidualne bonusy i przedmioty dodaje jej regrywalnosci. Pokonanie przywódcy zmor nie jest tak proste jak mogłoby się wydawać patrząc na okładke. 7 Akcji, różni poplecznicy z różnymi reakcjami na nasze działania skutecznie utrudnia wygraną. Jeśli lubicie gry kooperacyjno-bitewne warto sprawdzić ten tytuł.