Forbidden Sky czyli Zakazane Niebo to trzecia odsłona kooperacyjnej serii gier przygodowych autorstwa Matta Leacocka, wydanej po Zakazanej Wyspie i Zakazanej Pustyni. Tym razem gracze trafiają na unoszącą się w chmurach stację badawczą, gdzie muszą zbudować działający system przewodów elektrycznych, by uruchomić rakietę by uciec ze stacji badawcze zanim gwałtowna burzy jej nie zniszczy. Gra znowu połączona jest z poprzednią częścią – na lądowisku stacji badawczej widać latającą maszynę, którą uciekliśmy z Zakazanej Pustyni. Zakazane Niebo to gra kafelkowa polegająca na rozbudowie stacji oraz posiadająca unikalną mechanika budowy obwodu elektrycznego! Budujemy go łącząc kondensatory łącznikami, piorunochronami oraz z lądowiskiem rakiety. Jeśli nam się uda rakieta się uruchomi zacznie odliczać aż w końcu się uruchomi (rakieta jest na baterie i wydaje sygnały świetle i dźwiękowe). Rozgrywka jest ciekawa, posiada kilka poziomów trudności i każdy ruch wykonywany przez graczy musi być dokładnie przemyślany, ponieważ jeśli źle rozplanujemy budowę obwodu elektrycznego, to może nam zabraknąć czasu i komponentów aby to naprawić. Dodatkowo każdy gracz ma ograniczone życie i może zostać porażony przez pioruny oraz zostać zdmuchnięty przez silny wiatr. Gra daję dużo emocji podczas planowania i w momencie dociągu kart buszy - oczekiwanie co się wydarzy i czy uda nam się przetrwać. Zakazane Niebo ma najwyższy poziom trudności w porównaniu ze swoimi poprzedniczkami. Planszówka jest klimatyczna i ciekawa wizualnie choć tym razem gra mieści się już w zwykłym kartonowym pudełku z plastikowym insertem, nie tak jak poprzedniczki w metalowej puszcze. Niestety pomimo, że to już trzecia gra z serii nikt nie pomyślał, że ktoś może zakoszulkować karty. A tym razem jest jeszcze gorzej, ponieważ karty w ogóle się nie miesząc w swojej przegródce i jedynym wyciem jest „rozłożyć” równomiernie na instrukcji i przykryć wieczkiem - wstyd! Ale większy wstyd powinno mieć wydawnictwo rebel, że nie wydali polskiej wersji językowej gry. Podsumowując gra jest świetna i zasługuje na to aby polscy gracze ja poznali, według mnie jest zdecydowanie lepsza od poprzedniczek pod każdym względem i zasługuję na ocenę 8,5/10.

Gracze wcielają się w rolę członków zespołu naukowców, którzy muszą wspólnie zbudować obwód elektryczny na platformie unoszącej się w burzy. Celem jest uruchomienie rakiety, zanim burza zniszczy zespół. Gra wymaga współpracy, planowania i zarządzania zasobami, takimi jak zdrowie i lina, które mogą zostać uszkodzone przez pioruny i wiatr. Dobrej jakości komponenty, w tym działająca rakieta z efektem świetlnym i dźwiękowym. Łączy elementy strategii, współpracy i zarządzania zasobami. Choć może być trudna do zdobycia, oferuje unikalne doświadczenie dla fanów gier kooperacyjnych.