Fantastyczne Światy

Jeden z najlepszych dowodów na to, że nie potrzeba wymyślnych zasad, mieszania mechanik, wyszukanej tematyki ani wielkiego pudła z tuzinami różnorodnych komponentów, żeby stworzyć grę, która naprawdę wciąga i angażuje. Gra jest stosunkowo prostą karcianką, w której co najmniej tyle samo uwagi powinniśmy poświęcać optymalizacji swojej ręki, jak i obserwacji działań przeciwników. Karty mogą tworzyć zarówno punktujące w różne sposoby zestawy, jak i łańcuchy kar, pomniejszających wynik lub wykluczających cechy niektórych kart... co nie znaczy, że nie warto czasem zainwestować w jakąś karę. ;) Innymi razy znowuż lepiej jest zostawić dla siebie kartę przynoszącą nam niezbyt wiele punktów, niż ją odrzucić, pozwalając na podebranie jej przez przeciwnika, który może za jej pomocą stworzyć potężny zestaw... A to wszystko pod ciągłą presją przeliczania dostępnych na stole kart, których liczebność warunkuje koniec gry. Zabawy i kombinowania przy tym co nie miara, a na jednej partii nigdy się nie kończy. Nie potrzeba też żadnego zaznajomionego z tytułem gracza w ekipie, by szybko rozpocząć rozgrywkę, bo zasady gry można przyswoić w dosłownie chwilę. Właściwie jedynymi mankamentami gry mogą być oprawa graficzna, jeśli ktoś nie przepada za dość typowym dla fantasy kiczem, i zdaje się, że stosunkowo łatwa możliwość uzyskania "jackpota" - już podczas jednej z naszych pierwszych rozgrywek udało mi się szybko uzyskać rękę z mocno punktującymi i powiązanymi ze sobą zestawami, przez co mój wynik w tej partii mocno przewyższał te osiągnięte przez resztę graczy, jak i średnią punktową z naszych rozgrywek. Gra testowana była jedynie w ekipie 3-osobowej, i zdaje się, że 3-4 osoby to optymalne ustawienie, wydaje mi się, że przy 6 graczach koniec gry nastąpiłby dość szybko, a punktacja nie byłaby powalająca. Ze świecą szukać lepszych fillerów. ;)