Rozbudowane i wymagające ciągłego przystosowania się euro. W grze budujemy park rozrywki, w którym główne skrzypce grają dinozaury. Za pomocą mechaniki worker placement, ustalamy czym zajmą się pracownicy naszego osobliwego zoo. Kiedy zakończymy tę fazę przychodzi czas na kapryśnych i wymagających gości, którzy przemieszczając się dżipem (tak, tak jest napisane w instrukcji) spędzają czas w parku. Jednak są żądni wrażeń i szybko się nudzą, dlatego musimy budować nowe atrakcje, zmieniać trasę przejazdu i ciągle dostarczać im nowości. Pamiętajmy jednak, że jeśli park nie będzie należycie zabezpieczony, nasi podopieczni posilą się gośćmi, a to nie robi dobrego PR-u (ujemne punkty). Tym sposobem będąc zbyt dużym kozakiem, możemy skończyć grę z ujemnym wynikiem. Gra zajmuje CAŁY duży stół. Z jednej strony mamy ogromne plansze i spore kafle atrakcji, z drugiej maciupeńkie żetony atrakcyjności. Ilość elementów może przytłoczyć na początku, ale po kilku chwilach wszystko staje się logiczne. Rozgrywka jest długa i nie wybacza błędów. Nie dbasz o bezpieczeństwo - twoi goście stają się paszą dla dinozaurów. Nie grasz pod cele - przeciwnicy szybko Cię zostawią w tyle. Nie wykorzystujesz optymalnie swoich pracowników - patrz wyżej. To nie jest gra dla początkujących, ale zaawansowani gracze oraz miłośnicy euro odnajdą w tej grze coś fajnego. Czy jest wybitna? Nie. Czy warto ją mieć? Zależy jak bardzo kochasz euro. Czy warto zagrać? Zdecydowanie warto.

Grana jako trzecia propozycja z tej rodziny - Najpierw Wyspa Dinozaurów, później Dinosaur Island: Rawr 'n Write (w kolekcji) i na koniec Świat Dinozaurów. Niezaprzeczalnie znając jedną z tych gier dużo łatwiej jest wejść w kolejną, ponieważ bazują na tych samych fundamentach. Ta pozycja jest o tyle ciekawa, że klimatu dodaje objazdówka Jeepem po parku. Jednak na ilość rozkładanych elementów, przygotowania rozgrywki i długości jej trwania u nas króluje wykreślana wersja. Ma wszystko co nam się podoba w tych grach, a mieści się bez problemu na małym stole :)