Gra jest bardzo bogato wydana. Sam koncept mi się podoba. Lubię gry, które starają się przenieść prawdziwe biologiczno-chemiczne zjawiska na planszę. Rozgrywka nawet mi się podobała, choć niekiedy nie wiedziałam, co się dzieje i jakie to będzie miało konsekwencje. Jeśli ktoś zaproponowałby partyjkę to zagrałabym, bo jest to dziwny abstrakt, który obłędnie wygląda. Niestety za wyglądem idzie wysoka cena, a jednak rozgrywka nie jest na tyle odkrywcza, bym potrzebowała prywatnego egzemplarza w kolekcji. Ocena po 1 partii w 3 osoby.

Ojej, ta gra wywołała u mnie wielokrotnie dysonans poznawczy i do końca nie wiem jak ją ocenić. Przede wszystkim wydaje się, że jest pięknie i porządnie wydana. Akrylowe pionki będące znacznikami planet, plastikowe znaczniki życia i tekturowe mgławice. Wszystko sprawia wrażenie bardzo porządnie wykonanego. Pierwsza faza tury odbywa się na specjalnej wkładce (pudełko z wytłoczką), która jest swego rodzaju planszą i organizerem zasobów. Na pierwszy rzut oka robi wrażenie "wow", na drugi - strasznej tandety. Do tego ta odstająca nakładka papierowa na środku (nie, nie jest to element wymienny). Jak już wszystko wyciągniecie z pudełka i wyciśniecie żetony, to nie ma szans tego z powrotem upchnąć. Planszetki graczy, znajdujące się pod wspomnianą wytłoczką dystansują od brzegu kawałki kartonu. Kolorystyka - to taka ciemna wersja jarmarczności. Sama gra - niezbyt trudna, ale instrukcja to jeden wielki chaos i bełkot. Interakcja z przeciwnikami - minimalna (odczuwalna potencjalnie w pierwszej fazie, bo wszyscy korzystamy z wspólnej planszy z wypraską do pozyskiwania zasobów). Nie czułem w ogóle, że przeciwnik może mi coś zaszkodzić i miałem wrażenie, że co bym nie zrobił to będzie dobrze. Pomysł wydawał się być ciekawy i mieć potencjał, ale w grze w ogóle się tego nie czuje. Klimatu - żadnego. Komponenty - ostatecznie fatalne - źle odwraca się plastikowe znaczniki życia (są za małe). Trąca się wszystko dokookoła. Planszetki niby dwuwarstwowe, ale żeby kłaść kafelki mgławic to tylko są zarysowane granice a wycięcia tylko po to by łatwiej było obrócić (z braku laku dobre i to). Żetony zaawansowanego życia trzeba układać w stos - tylko nie wiadomo jak bo są tak małe, że lekki podmuch rozsypie stos. Gra z dużym potencjałem i być może niezłym pomysłem, ale sprawia wrażenia zrobionej "na kolanie". Jakby nie wszystko przemyślano. Rozgrywka miałka i mało ciekawa. Nawet jak na pasjans. Dużego pola manewru się nie ma. Niewiele można sknocić. Troszkę losowości (związanej z kartami), która ma zaciemnić fatalny obraz rozgrywki (gdyby to była gra w pełni deterministyczna, to by od razu wypłynęły wszystkie jej niedociągnięcia). Szkoda na nią czasu i pieniędzy.