W grze wcielamy się w bandę złodziejaszków, którzy pewni swego wkroczyli na statek Lorda Eradikatusa, jednakże przemieszczając się po statku nasza banda fajtłapowatych grabieżców wydaje tytułowe odgłosy brzdękania, które mogą naprowadzić złowrogiego właściciela statku na nasz krok. Czytając ten opis już można się spodziewać, że gra będzie miała autorską mechanikę wspomnianego brzdęku, która świetnie sprawdza się w rozgrywce, mianowicie zależnie od hałasu jaki generujemy tyle kosteczek finalnie trafia do worka, z którego losujemy wspominane kosteczki i zależnie od koloru każdy z graczy zbliża się do nakrycia i powstrzymania od wielkiego przekrętu. Wykonanie gry stoi na wysokim poziomie, karty posiadają przyjemne dla oka, spójne grafiki. Do modularnej planszy, zapewniającej regrywalność, a także znaczników i kosteczek nie ma jak się przyczepić. Pudełko posiada oryginalną wypraskę, która jest bardzo prosta, ale do podstawki w zupełności wystarcza i dobrze się sprawdza. Przechodząc do rozgrywki to poza mechaniką Brzdęku jest również obecna mechanika budowania własnej talii. To właśnie za pomocą kart wykonujemy ruch po planszy, czy zdobywamy dodatkowe punkty zwycięstwa, a także nabywamy specjalnych umiejętności, czy utrudniamy życie przeciwnikom. Deck building w tej grze sprawdza się wyśmienicie, jest też bardzo dobrze przemyślany i stosunek kosztu kart do ich mocy jest dobrze przemyślany. Przez połączenie tych mechanik gra staje się niesamowicie satysfakcjonująca, a główny cel gry jakim jest kradzież artefaktów i ucieczka z nimi staje się dającą bardzo dużo zabawy przygodą. W kwestii skomplikowania zasad przyznaję, że gra nie powinna stanowić dla nikogo problemu, nie ma bardzo dużej ilości zasad, o których trzeba pamiętać, a raz powtórzone zostają w głowie, dzięki czemu można skupić się w całości na przyjemnej rozgrywce.