Grając w "Brzdęk! Legacy" zacząłem się zastanawiać, czy nie mam alergii na gry tego typu (legacy). Nie chodzi o niszczenie komponentów, bo nie mam z tym najmniejszego problemu. Mam na myśli ciągłe przerywanie rozgrywki i szukanie naklejek, naklejanie itp. Z jednej strony jest to w pewnym sensie ekscytujące, bo pojawia się coś nowego, ale z drugiej niszczy to całkowicie dynamikę rozgrywki. Wszystko idzie płynnie i nagle stop... który to arkusz? Acha ten. No i gdzie to mam nakleić? Ajć krzywo... Potem pomyślałem, że są przecież gry legacy, które mi się podobały, np. Pandemic, Aeon's End, Gloomhaeven. Dlaczego? Bo tam wszelkie zmiany dot. naklejania, szukania nowych kart, żetonów itp. odbywały się przed lub po rozgrywce. Drugi problem jaki mam z "Brzdęk! Legacy" to ogólny temat. Fantasy ubrane w świat korpo. Jako rasowy korpo szczur odnajdywałem się w tych żartach, choć wywoływały u mnie co najwyżej uśmiech, ale moja współgraczka nie pracuje w korpo i większości z nich nie rozumiała. Nie mniej jest to Brzdęk, który sam w sobie jest bardzo dobry. Zadania jakie otrzymujemy w rozgrywkach dodają tutaj smaczku i robią z tej gry tytuł wręcz przygodowy. Tylko ta przygoda jakaś taka kulawa...