Blackout: Hongkong

Próba podejścia do tematu ciężkiego tematu, z ciężkim euro i w ciężkim klimacie ;) Jedna z pierwszych gier Pfistera w kolekcji, już jest nieco leciwa, ale pomimo odciągnięcia nie nazbyt dużego piętna w świecie planszówek - lubię ten tytuł. Mechanicznie wszystko się styka, co prawda koło bywa wybredne i istnieje oczywiście pewna doza niepewności związana potencjalnym fiaskiem naszej strategii, ale z drugiej strony element ten urozmaica rozgrywkę. Euro na pewno zakwalifikować trzeba do ciężkich i Proszę Pana szanownego Pfistera - instrukcja jest OK nie aż tak ciężka do ogarnięcia, ALE sama gra nie wiedząc dlaczego wręcz zmusza do wracania do instrukcji. Nie jestem w stanie podać argumentu dlaczego, ale wydaje mi się, że to jest ten element który niektórych może wkurzać. Kolejna rzecz na minus to wygląd. Tony świetne do tematyki, ciemno wszędzie, bo przecież znaleźliśmy się w sytuacji, gdzie trzeba zaradzić braku energii (i to wpisuje się pozytywnie). Z drugiej strony, dwójka graczy niechętnie grała, czując jakąś depresję wynikającą z kolorów (EMPACI?). Pomimo pewnych kwestii, gra się naprawdę fajnie, chociaż tytuł już stoi za wysoko (więcej gier podnosi poprzeczkę).