Póki co jest to jedyny przedstawiciel Zachodniego Królestwa na mojej półce, i wg wielu źródeł "najprostszy" z całego tryptyku, niemniej jednak bardzo lubię ten tytuł. Podczas pierwszej rozgrywki ilość zasad może przytłoczyć ale dość szybko można je przyswoić. Na dowód mogę dodać, że kilka razy grałem z 8-letnim synem, któremu tylko na początku podpowiadałem ruchy. W następnych rozgrywkach świetnie sobie radził bez moich rad i uwag :-) A sama gra jest typową grą z mechaniką umieszczania pracowników, zbieramy zasoby aby nabyć inne zasoby aby budować katedrę oraz budynki - w końcu wchodzimy w buty architekta. W grze można obrać drogę prawego inżyniera, który postępuje wg zasad moralnych albo takiego, który woli iść w kierunku szemranych interesów jako środek to osiągnięcia celu. Obie strategie mają swoje dobre i złe strony, także wybór stoi po stronie gracza. Gra bardzo ładnie wydana, szczególnie spodoba się osobom, którym nie przeszkadza dość charakterystyczna kreska autora rysunków czyli Mihajlo Dimitrevskiego. Zdecydowanie polecam.

Gra w porządku, ileś pierwszych partii sprawia przyjemność, gdy odkrywamy mechanikę i szukamy najlepszego sposobu na zwycięstwo. Natomiast po większej ilości gier, tytuł ten wpada w schemat i wiele kolejek wygląda podobnie: "idę do X pobieram Y". Niby są fajne zasady na interakcję z innymi graczami jak porywanie ich pracowników, ale w trakcie moich gier i wśród mojej ekipy ten manewr wydawał się stratą ruchu, a czas goni. Nie przypadł nam do gustu również tryb ze specjalnymi zdolnościami poszczególnych postaci (planszetka gracza), zdolności te burzą balans, można czasem spróbować dla urozmaicenia, ale jeśli chce się grać na równych zasadach to raczej odpada.