Madonna wśród gier ekonomicznych - już po lekkim liftingu, ale jak na swój wiek prezentuje się doskonale. AgriCola, podobnie jak CocaCola, od lat łączy ludzi przy stole, każdy o niej słyszał i każdy powinien przynajmniej raz jej spróbować. Pudło z grą jest większe, niż wygląda na zdjęciach, a do tego po brzegi wypełnione łakociami i witaminami - to lubię! Niech Was jednak nie zmyli sielankowy klimat okładki - rozgrywka to w rzeczywistości ciężka orka umysłowa. Fantastyczny, wymagający worker placement dla średniozaawansowanych. Agricola jest jak dobry weekend - kończy się zdecydowanie zbyt szybko i nigdy nie zdążymy zrobić wszystkiego, co sobie zaplanowaliśmy, dlatego nie możemy się doczekać, by go powtórzyć. Polecam gorąco!

#LutyZLacertą A może rzucić to wszystko i wyjechać w.....no właśnie....gdzie? 🤔 Może nie od razu w Bieszczady, ale gdzieś za miasto, z dala od zgiełku, hałasu, smogu i żywności GMO....uciec na wieś, hodować krowy i świnie, uprawiać zboże? Mieć własne mleko, piec własny chleb? Agricola pozwoli wam wczuć się trochę w ten klimat. I pomimo, że jak na grę euro przystało trochę tu sucho, to gra pozwala nam przez te parę rund poczuć się rolnikami, zarządzać pracownikami, żywić rodzinę. Muszę przyznać, że nie jestem dobra w kombinowaniu, pomimo tego że gra oferuje duże możliwości punktowe. Moim zdaniem daje się odczuć zbyt małą liczbę rund, co pozwalałoby na skuteczniejsze wykorzystanie kart pomocników oraz małych i dużych usprawnień. Dużą presję czuć w momencie żniw i wyżywienia, co znacznie ogranicza możliwości wykorzystania innych akcji. Mam wrażenie, że akcje konstruuje się głównie po to, by podołać wykarmieniu naszych członków rodziny, co ma się rozumieć jest celem nadrzędnym gry. Ale czy tylko, skoro punkty zbieramy lub tracimy za zagospodarowanie planszy? Podobnie jak w Wyspie Skye czuję niedosyt, rund mogloby byc wiecej. Ogólnie gra z dużym potencjałem, rozgrywa się szybko, zasady wbrew pozorom są proste i przystępne do ogarnięcia, przy tym dużo kombinowania, myślenia i tworzenia kombo 😊