Ja daję 4.5, choć było blisko tego żeby gra wyleciała z mojej kolekcji. Po trzech pierwszych partiach ogarnąłem, jak mi się wydawało, strategię wygrywająca polegająca na pójściu w kamień po szybkim rozbudowaniu akcji bonusowych z kopalni do trzech. Zaraz po tym strategię przejęła moja żona a ja przez kolejne 10 partii starałem się udowodnić że ogram ją na inne sposoby... Bezskutecznie. Ale później zdazyly się partie, w których żona nieznacznie, ale jednak zaczęła przegrywać. Mamy więc kolory, w które generalnie bardziej opłaca się inwestować, ale nie jest to regułą w każdej rozgrywce. Dodatkowo obecna jest tu pewna dawka losowosci która mnie z początku mierziła. Podobnie jak w Zamkach Burgundii daje się ją okiełznać, choć tu trzeba kosztem innych akcji pójść w pomarańczowe, co nie zawsze jest oplacalne, wiec trzeba mieć na uwadze udział losowosci w grze. Ogólnie jest do bardzo elegancko zaprojektowany tytuł, dużo szybszy od starszej siostry, przez co zdecydowanie częściej ląduje u mnie na stole. Jest coś takiego w tej grze, że zawsze mamy ochotę w nią zagrać, pomimo wcześniej wymienionych wad.