#LutyZLacertą #Patchwork #PolskiFolklor Trochę wstyd się przyznać, ale jeszcze do niedawna nie mieliśmy okazji zagrać w żaden Patchwork. Może dlatego, że w sumie rzadko gramy tylko w 2 osoby i taka klasyczna dwuosobówka nie była na szczycie naszej listy życzeń. Sytuacja zmieniła się, kiedy została zapowiedziana edycja Polski Folklor. Jako że wychowałem się na wsi w okolicach Łowicza, z wycinankami miałem do czynienia od najmłodszych lat, zawsze ten motyw gdzieś przewijał się w czasach szkolnych czy na lokalnych wydarzeniach kulturalnych. A że jestem sentymentalny, nie mogłem przejść obojętnie obok gry, która mogła przypomnieć mi czasy dzieciństwa. No i stało się – Patchwork Polski Folklor wylądował w naszej kolekcji. I nie zawiedliśmy się. Jak przystało na grę Uwe Rosenberga, decyzji do podjęcia jest zawsze kilka i wybór tej najlepszej nie jest łatwy. Pograliśmy sporo w Święta Bożego Narodzenia i gra tak przypadła wszystkim do gustu, że stała się rzecz niesłychana – pierwszy raz w życiu mój teść zapytał, czy mu na trochę ten Patchwork pożyczę. Do dzisiaj mojego egzemplarza nie odzyskałem, ale na szczęście mam już drugi.