Przepiękna oprawa graficzna gry od razu przykuwa oko gracza. Ten klasyczny eurosik posiada kilka nowych pomysłów, ale gra jest prosta w zrozumieniu i wytłumaczeniu. Posiada do tego czytelną instrukcję. Do zwycięstwa prowadzi wiele dróg, a do tego jest bardzo regrywalna, dzięki planszetką gracza (które są dość cienkie) i spora ilość kart bohaterów daje spore możliwości kombinowania przy używaniu zdolności. Jak przystało na klasyczną grę euro jest mało możliwości blokowania innych graczy.

Jest to dobra gra - korzysta z kilku mechanik, między innymi budowania talii, kontroli planszy oraz zarządzania zasobami i pracownikami. Gra korzysta też z ciekawej mechaniki rzucania kośćmi - wszyscy gracze korzystają z puli wyrzuconych przez pierwszego gracza kości a następnie rozpatrują poszczególne akcje (w zależności od koloru wziętej kości można wykonywać inne akcje). Gra mi się bardzo spodobała: grafika jest bardzo ładna a komponenty wykonane dokładnie, rozgrywka jest złożona i dosyć długa i daje satysfakcję. Nie spodobała mi się tylko mechanika ustalania pierwszego gracza - bo tak naprawdę tylko od pierwszego gracza zależy czy będzie chciał się pozbyć przywileju pierwszego gracza (w rezultacie może nim być przez całą grę i czerpać z tego korzyści).