Grałem do tej pory w 7 Cudów Świata - uważam je za klasyka i naprawdę fajną grę dla wielu osób (od 4 w górę). Bardzo lubię, ale czasami tłumaczenie przez ikonografię sprawia ludziom trudność. U mnie wyleciała z kolekcji, bo ma ją połowa znajomych i pubów. Grałem w 7 Cudów Świata: Pojedynek. Wersja dwuosobowa. Jest genialna, jest cudowna, uwielbiam. Mam w kolekcji i na razie się to nie zmieni. I tu wchodzi wersja rodzinna czyli Architekcji. Nieco inna, uproszczona, troszkę zmieniona. Ale kurcze bardzo fajna. Troszeczkę asymetryczna, z fajnymi rozwiązaniami etc. Naprawdę mi siadła i wydaje się być idealne do tłumaczenia osobom nowym i młodszym.

Gra trafiła do naszego pierwsze koszyka z grami planszowymi jesienią zeszłego roku. I na początek był to dobry tytuł. Gra nadaje się do wspólnego spotkania przy stole trzech pokoleń i przysparza sporo frajdy. Dla mnie osobiście stała się jednak za prosta i za szybka. Lubię sobie usiąść i pobawić się godzinę lub dwie przy planszy, a w tym czasie w ten tytuł zagramy 5-6 partii. Jeśli macie już jakieś poważniejsze tytuły to ten może być przerywnikiem, lub czymś na szybko. Definitywnie na prezent dla młodego gracza aby wciągnąć go w planszówki.