Zapowiedź Essen Spiel 2022

Już tak mam, że lubię gry, w których będziemy umieszczać i przesuwać swoje elementy po mapie. Może to jeszcze sentyment do Ryzyka albo Zimnej Wojny, ale takie gry przykuwają moją uwagę. W Air Mail planszę stanowi dość ascetyczna mapa USA, na której będziemy umieszczać swoje samoloty. Gracze wcielają się w firmy, które będą odpowiedzialne za transport poczty po całych Stanach. Cel gry jest prosty - zdobyć jak najwięcej pieniędzy. 

Gra o budowaniu autostrad mogła być umieszczona tylko w Niemczech. Ponownie mamy do czynienia z planszą, której większość powierzchni to mapa. Naszym zadaniem będzie budowanie dróg oraz umożliwienie transportu produktów na zagraniczne rynki. Ciekawym elementem jest też mechanizm, który będzie zwiększał wpływ graczy na administrację autostrad. Mam tylko nadzieję, że nie będzie to lekko zmienione Wsiąść do Pociągu.

Tutaj wyjątkowo nie ma mapy, ale są inne dobre rzeczy takie jak chleb i piwo. Warto zaznaczyć, że jest to gra przeznaczona wyłącznie dla 2 graczy. Oprócz tematu zaciekawiła mnie mechanika wspólnych zasobów, z których korzystać będą gracze (rodzi to nadzieję na lekką negatywną interakcję). 
Ze względu na nazwisko autora, który jest twórcą wielu gier ze znanej i lubianej serii Tiny Epic, ta gra może być hitem.

W tej grze uwagę przykuwa na początku okładka. Wczytując się w charakterystykę gry zauważyłem ciekawe połączenie mechaniki zajmowania pól akcji i kontroli obszarów. Ponadto mamy tu dość niespotykany układ, bo możemy grać tylko w 4 osoby tworzące 2 drużyny. Wydaje mi się, że gatunek gier drużynowych (wielu vs. wielu) jest jeszcze słabo reprezentowany wśród planszówek. Mam nadzieję, że La Famiglia dobrze rozwiąże podział zadań w drużynie i interakcje pomiędzy graczami reprezentującymi tę samą stronę będą ciekawe.

Może temat wyścigów konnych nie jest mi bliski, ale musiała znaleźć się na tej liście też jakaś lekka gra imprezowa. Ready Set Bet przykuło moją uwagę czystą mechaniką obstawiania i bardzo pozytywnymi recenzjami osób, które już miały okazję w nią zagrać. Gra wygląda na bardzo prostą, ale zarazem intensywną i ekscytującą, szczególnie przy większym gronie graczy.

Nie mogło na tej liście zabraknąć nowej/starej gry Alexandra Pfistera. Skymines to reimplementacją Mombasy, ale autorzy wprowadzili pewne zmiany, które wydają się interesujące. Na nasze szczęście jeszcze w tym roku będziemy mogli zagrać w polską edycję gry od Lucky Duck Games.

Jedynym z moich ulubionych twórców gier jest Vital Lacerda. Teoretycznie portugalski autor nie ma nic wspólnego z Pampero, ale wystarczy spojrzeć na grafiki oraz elementy gry, a skojarzenia pojawiają się same. Za stronę wizualną gry odpowiada wspaniały ilustrator, który często współpracuje z Lacerdą, czyli Ian O'Toole. Dodatkowo za mechanikę gry odpowiada Julián Pombo, który maczał palce w takich grach jak Lisboa i CO2. Czekam na sprawdzenie tego tytułu, bo zapowiada się na świetną i wymagającą grę ekonomiczną. Kampania crowfundingowa Pampero startuje dopiero 20 października, ale podczas targów będzie można już zagrać w Pampero z autorem.

Zaczyna pojawiać się nowy trend w grach planszowych, który polega na upraszczaniu znanych i lubianych tytułów, które miały dość wysoki próg wejścia. Idealnym przykładem tej mody jest Terra Nova, czyli uproszczona wersja legendarnej gry Terra Mystica. Jako amator cięższych tytułów nie jestem może zafascynowany tym trendem, ale na pewno chciałbym zobaczyć do jakiego produktu finalnego doprowadziło uproszczenie tak świetnej gry. Kolejnym przedstawicielem tej mody jest inna premiera - Horizons of Spirit Island (oczywiście jest to uproszczona wersja Spirit Island), którą mam nadzieję też ograć w Essen. 

Nie mogło na tej liście zabraknąć gry polskiego wydawnictwa i polskich autorów. Najnowsze dzieło duetu Adam Kwapiński i Przemysław Fornal zapowiada się na ciekawą grę ekonomiczną, w której będziemy zbierać surowce, ulepszać naszych pracownik oraz wkradać się w łaski doradców władcy. A wszystko to, aby zbudować najlepszą terakotową armię, czyli taką, która da najwięcej punktów zwycięstwa. 

Po sukcesie Bitoku German Millan idzie za ciosem i ma dla nas kolejną zaawansowaną grę ekonomiczną. Czytając opis Sabiki mam wrażenie, że jest tam wszystko: budowanie miasta, tworzenie szlaków handlowych, zdobywanie surowców i funduszy w celu zapewnienia sobie ochrony w trakcie konfliktów, mechanizm potrójnego rondla. Wygląda na to, że albo będzie to majstersztyk, albo wszystko zawali się pod swoim ciężarem. Nie mogę się już doczekać sprawdzenia, który scenariusz się zrealizuje.