Spiel Essen 2024 - gry z negatywną interakcją

Pillars of Heracles – gra, która niedługo pojawi się na Kickstarterze. Na papierze wygląda bardzo ciekawie, ponieważ łączy deck building i karty, którymi sterujemy ruchem na rondlu, a wszystko to służy do kontrolowania obszarów. Działa całkiem sprawnie i jest to taki area control, w którym nie walczymy, niszcząc jednostki, a staramy się utrzymać przewagę nad innymi graczami w regionach. Trudno ocenić po niecałej partii, ale na razie mam mieszane uczucia. 

Ślimaki – jestem pod wielkim wrażeniem, jak dobrym odwzorowaniem Wormsów jest ta gra. Spodziewałem się może, że podczas rozgrywek będzie trochę więcej emocji nad stołem, ale mimo to gra spełniła oczekiwania i od strony mechanicznej działa bardzo sprawnie. 

Sardegna – moje odkrycie już leciwej gry, ale w epickim wykonaniu (pudełko jest jednocześnie planszą do gry). Area control na maksymalnie 1 godzinę, z prostymi zasadami i ciągłym poczuciem napięcia. Wszystkim, z którymi grałem, bardzo się podobała. 

7 Empires – reimplementacja Imperiala. Jest tu mniej ekonomii, a cała gra opiera się na interakcji na mapie. Dla mnie to taki Pax Pamir light. Gracze nie są bezpośrednio związani z konkretną frakcją, a w trakcie gry zdobywają wpływy, które później decydują o tym, jak mocno zapunktują za wynik jednego z 7 imperiów. Ogólne zasady są dość proste, ale w niektórych sytuacjach trzeba sięgać do instrukcji. Dla fanów interakcji – warto sprawdzić. 

Ironwood - dwuosobówka, w której walczymy dwoma asymetrycznymi frakcjami i każda ze stron ma inne warunki zwycięstwa. Całość sterowana jest kartami i mamy tu zarówno planowanie poruszania się po planszy jak i odrobinę dedukcji. Zasady nie są bardzo trudne, ale opanowanie jak dobrze grać każdą z frakcji już wymaga trochę wysiłku. Na uwagę zasługuje przede wszystkim wykonanie i to, że frakcja Ironclad gra elementami z metalu, a Woodwalkers dysponują elementami z drewna. Ciekawa propozycja dla wielbicieli dwuosobówek.

Altay – budowanie talii i kontrola obszarów w ładnej oprawie graficznej od Paulo Mori. Czy coś może tu pójść nie tak? Niestety, gra eksponuje największe wady deck buildingu i nie próbuje ich ukryć. Aby aktywować niektóre karty z ręki, musimy w tej samej turze wygenerować konkretną kombinację surowców. Niestety, przez brak możliwości odchudzania talii, synergie na kartach są dość losowe, przez co nie czuje się kontroli nad tym, co robimy.