Już jakiś czas temu miałem okazję sprawdzić Unmatched, a pierwszą partię zagrałem na jednym z eventów planszowych, gdzie Bartosz z Planszą po Łapkach pokazał mi ten tytuł. Widać było fascynację tą serię i nie dziwię się, baśniowe znane postacie toczące bój na planszy, piękne figurki i klimatycznie zilustrowane grafiki. Czego chcieć więcej? Gra ma ogromny potencjał, ponieważ można do niej wrzucić przeróżnych bohaterów z praktycznie każdego uniwersum. Opisując Unmatched, nie można nie wspomnieć o innych grach, które posiadają niekiedy podobne mechaniki, ale też są równie świetnymi karcianymi pojedynkami. Mam na myśli na przykład Dice Throne oraz Twisted Fables, które również w fajny sposób angażują gracza w świetną walkę między dwoma bohaterami.

Staram się dopatrzyć minusów w Unmatched, ale nie jest to łatwe. Na pewno, jak to bywa w grach karcianych, mamy trochę losowości związanej z dociągiem kart z talii, chociaż ich limit na ręku wynosi 7, więc mamy zwykle kilka opcji do wyboru. Zauważyłem też, że w grze może dojść do pewnego impasu, gdy obaj gracze starają się grać pasywnie i reaktywnie, ponieważ obaj boją się podejść, zaatakować, zrobić coś ryzykownego.  To oczywiście dosyć wyjątkowe sytuacje, zwłaszcza że gry nie da się przeciągać w nieskończoność, talia kart się kiedyś skończy. Co do balansu, chodzą plotki, że niektóre postacie są lepsze od innych, na przykład w podstawce Meduza, ale nie chcę się wypowiadać na ten temat bardziej, nie jestem ekspertem mającym za sobą 100 partii we wszelakich kombinacjach bohaterów 😉