Jak wspominałem wcześniej, to okładka gry wzbudziła moje zainteresowanie Blaskiem. Oprócz bardziej zaawansowanych eurasków i gier typu area control lubię czasami zagrać w proste kościanki, takie jak Potwory w Tokio czy Bór. Spodziewałem się, że ta gra może mi się spodobać, i się nie zawiodłem. Blask od początku mi się podobał. Podczas pierwszej rozgrywki byłem zachwycony możliwością budowania mechanizmów z kart i kostek. To niesamowicie satysfakcjonujące, gdy można aktywować umiejętności z różnych kart za pomocą jednej lub dwóch kostek. Mimo że w kolejnych partiach gra nie zaskakiwała mnie tak bardzo, nadal sprawiała mi przyjemność. Rozgrywka jest dość płynna, choć jak wspominałem (zgodnie z moimi zasadami), przy grze w cztery osoby jest lekki downtime. Nie preferuję wykonywania ruchów jednocześnie, ponieważ lubię mieć kontrolę nad wszystkimi graczami. Z mojego doświadczenia zdaję sobie sprawę, że zarówno ja, jak i przeciwnicy, możemy popełniać błędy, dlatego ważna jest wzajemna kontrola.

Podoba mi się, że oprócz aktywowania kart, musimy również poruszać się po planszy, co wymaga uwzględnienia zarówno symboli na kartach, jak i na planszy. Dodatkowo mamy możliwość wyboru, po której stronie chcemy zagrać, a obie plansze różnią się od siebie znacząco. Co ważne, losowość gry jest ograniczona dzięki możliwości przeprowadzenia wielu przerzutów, dlatego warto zadbać o posiadanie dużej liczby żetonów przerzutów. Mamy również możliwość poświęcenia trzech przerzutów, aby obrócić kostkę na dowolny symbol. Czasami warto zdecydować się na słabszego kompana, aby zwiększyć liczbę dostępnych kostek i tym samym zwiększyć szansę na uzyskanie potrzebnych symboli. Nieuniknione będzie pozbywanie się niepotrzebnych kompanów. Czasami będziemy robić to celowo, a czasami z konieczności, gdy zabraknie nam możliwości przerzutu kostką.

Nie podoba mi się w Blasku to, że możemy zebrać karty, które dają nam punkty za trzy identyczne symbole oraz karty nagradzające nas za dwa takie same symbole. Tworząc taką kombinację, mamy dużą przewagę nad innymi graczami. Na minus jest również niewielka liczba kart z klątwami. Do rozgrywki wprowadzono żetony klątwy, a mamy tylko jedną kartę, która ich używa.