Bardzo przyjemna, niewymagająca gra do grania rodzinnego, gdzie zbieramy złom i konstruujemy z niego takie części, by wypełniać karty celów dające nam punkty. Ostatecznym jednak celem jest zbudowanie rakiety, a ten, kto pierwszy tego dokona zyska przewagę nad innymi. Wykonanie jest super, elementy rakiety łączą się w puzzle, a bardzo dobrze przemyślany insert sprawia, że rozłożenie elementów zajmuje chwilę.

Rakieta to gra z nietypową mechaniką pozyskiwania i wymiany jednych surowców na drugie, a wszystko po to by zbudować jak najlepiej punktowaną rakietę i wygrać wyścig z innymi graczami. Choć na pierwszy rzut oka może się wydawać, że jest to skomplikowana gra, to jednak dość czytelna instrukcja pozwala szybko zacząć rozgrywkę, która jest prosta, choć wymaga od nas zmysłu strategicznego myślenia w przód. W dwie osoby gra się szybko i sprawnie, ale przy większej ilości graczy naprawdę czuć zaciętą rywalizację w realizacji celów i zdobywania poszczególnych części rakiet, które szybko się kończą. Wersja zaawansowana dodaje jeszcze więcej pieprzu, przez zmienne punktowanie, dlatego radziłabym zasiadać do niej po dobrze ogranej podstawce. Jakościowo gra jest wykonana naprawdę dobrze, choć mogłabym się przyczepić do kartonowych pudełek na żetony i karty. Wolałabym, gdyby były wykonane z plastiku tak jak tacki na części rakiety, które nie tylko są częścią insertu, ale wykorzystuje się je podczas gry. Fajnie było też, gdyby tacki miały plastikowe przykrywki, bowiem przy transporcie pozostaje luz w pudełku i elementy rakiety przemieszczają się po pudełku. Ilustracje są klimatyczne, ale to w końcu efekt pracy P. Sokołowskiego. Polecam grę również do wykorzystania w bibliotekach i świetlicach szkolnych.

Niestety tylko dobra gra ekonomiczna. Brakuje mi tu klimatu, który powodowałby, że chciałoby mi się robić fajny statek, z działkami, osłonami, itd.. jak np.: Galaxy Trucker (ale ta gra miała inne problemy), zamiast budowania kolorowej rakiety, bo kolor czerwony jest lepszy niż biały :/ (mech!). Wolałbym budować rakietę, która może wykonać zadanie przejęcia statku z towarami, o ile mam 5 super działek (zloty kolor), albo ty zdobyć mały statek jak ma 3 słabe białe działka, itd... Zamiast ciekawej gry dla dzieci i nie tylko, jest taki przeciętniak, gdzie budujemy kolorową rakietę (pisałem że mech!). Jednak wolę budować rakietę, niż kolejny domek na osiedlu, wiec gra w kolekcji zostaje, dobre, przyjemne rodzinne euro. Wolę budowanie rakiety, zamiast domków na osiedlu. Ocena 3 zamiast 5. Tak, tak wiedziałem co kupuje, wiedziałem że kupuje 3, a nie 5 w kolekcji zostaje, ale strasznie mi szkoda, że ktoś nie dodał do tego klimatu.

Posiadam grę od niedawna i szkoda, że nie kupiłam jej wcześniej, bo bardzo mi się spodobała. Dawno nie było tak dobrze zaprojektowanego środka pudełka i wypraski. Wszystkie elementy (a jest ich dużo) są grube, porządne, poukładane w wyprasce, którą możemy wyciągnąć na stół i od razu grać. Dzięki temu nie musimy tracić czasu na przygotowanie rozgrywki. Pionki graczy są fajne i ogromne. Ilustracje pana Sokołowskiego jak zwykle mistrzowskie! W jednym z elementów rakiety ukrył się nawet kot Garfield! Jeśli chodzi o rozgrywkę, to jest ona szybka, prosta i przyjemna, a przy tym musimy uważać, żeby nasz rywal nie sprzątnął nam sprzed nosa dobrze punktowanej karty celu. Mamy do wyboru jedną z 3 akcji: Wejście na złomowisko i pobranie żetonu z zewnętrznej strony wysypiska, przeszukiwanie złomowiska i pobranie odpowiadającego nam złomu, opuszczenie złomowiska i budowa rakiety (w trakcie jednej rundy możemy zbudować 2 części rakiety). Podczas budowy rakiety zwracamy uwagę na kolory, kształty, szerokość i długość rakiety. To wszystko składa się na płynną rozgrywkę i dobrą zabawe